Şefin dizinin dibinde artık kabileden sayılırım

Paraguay’ın başkenti Asuncion Dünya’nın en ucuz başkenti olarak tanınıyor. Vergiden muaf bir şehir olan Del Este,  Asunction’ a yaklaşık 6.5 saat uzaklıkta ve Dünya’nın en hareketli ticari pazarlarından birini oluşturuyor.

Paraguay Kızılderilileri ve diğer etnik gruplar ülkenin kuzeybatısındaki Gran Chaco bölgesindeler. Paraguay’da 17 ana etnik grup yaşıyor ve maalesef sadece ülke nüfusunun %1.5 kadar kısmını (15.000 kişi) temsil ediyorlar. Gerisi zamanında ülkeyi işgal etmiş Batılı ülkelerin melez insanlarından oluşuyor. Yani bu bilge toprakların gerçek sahipleri ya da gerçek kültürü ile tanışmanız çok zor. Ben buraları gezerken aklıma bu gerçeği getirdiğimde ağlayasım geliyor; müthiş bir kıyım bu. Guarani yani Paraguay yerlilerinin dili hala tüm ülkeye hakim.

Gran Chaco yolunda önümüzdeki kamyonun tekerleği çıktı benim içinde olduğum jeepin üzerine fırladı. Ani fren seslerinde yarı dönen arabalar derken şoförün ustalığı sayesinde büyük kazayı atlatmış oldum. Bazen düşüyorum Allah bana bunları aklımı başıma alayım da her gün göbek atacak denli şanslıyım ve bunu hatırlayarak mutluluğumu tavan yapayım diye mi beni uyarıp duruyor…

Azınlıktaki soyu tükenen kabileleri bulmak zor çünkü uzakta ve iyice izole olmuş alanlarda da çöplerle bir arada yaşıyorlar. Böyle bir noktada tanıştığım yerli bilge kadın (Toba Qom Community) 100 yaşını aşmıştı. Nasıl mutlu olduğunu sordum çünkü öyle gözüküyordu. Dedi ki  “Mutluyum çünkü görecek daha çok şeyim var”

Başka bir kabilenin şefi onları ziyaret ettiğim gün 80. yaş gününü kutluyordu. Erkeklerin çemberine beni misafir olarak kabul ettiler, gelenek bozulsa da ilk defa sarışın bir kafa görmek onlara pek enteresan gelmişe benziyordu. Ben de onlara katıldım ve beraberce dans ettim.

Paraguay ormanlarında gerçek pigme evlerini gördüm dokundum içine girdim, pigmelerin vahşi avlanma yöntemlerini anlamam için çeşit çeşit  tuzağı bana bir yerli anlattı. İnsanın hayvandan daha zeki ve daha çevik olma çabası, açlıkla mücadele için en hızlı en vahşi şekilde öldürme dürtüsünü bu ormanda tüylerim diken diken yaşadım. Modern dünyanın bize en sinsi yararının; öldürerek yenilen canlıları mideye hüpletirken, onların başına gelen vahşeti görmediğimiz için en ufak bir vicdan azabı taşımamamız olduğu anladım.

Pigme evi

Ormanda yaşayan yerliler tanışmak keyifti. Bu bölgelerde çok küçük bir azınlık kalmış durumda yüzde 3 lerde en fazla. bundan 100 yıl öncesinin haliyle yaşayan köylere ayak basmak benim için aya çıkmakla bir.

Her türlü tehlikeye, zor havaya, hayvanlara açık bir hayatta soluyan küçük çocukların saf kan yerli güzellikleri beni büyüledi. Çocuklar adeta hep meydan okuyan bir ifade ile dolanan küçük birer kabile reisi numuneleri…